Korte inhoud:
De Noorse Sofie krijgt op een dag twee brieven in haar brievenbus: een ansichtkaart die niet aan haar gericht is en een blaadje met de vraag: ‘Wie ben jij?’. Dit is de start van een groot avontuur en een reis door de tijd waarin ze kennis maakt met alle grote filosofen vanaf de Grieken tot de hedendaagse periode.
Waar:
Het verhaal speelt zich af in Noorwegen, meestal gewoon bij Sofie thuis of in haar grot in de tuin.
Wanneer:
Het speelt zich af rond de tijd dat het boek geschreven is.
Hoofdthema:
Het hoofdthema van De wereld van Sofie is filosofie.
Mijn eigen appreciatie:
Ik heb erg genoten van De wereld van Sofie. Door de dikte van het boek was ik bang om eraan te beginnen, maar eens je bezig bent, leest het als een trein! Ik ben nooit goed geweest in wijsbegeerte en filosofie, maar Jostein Gaarder is erin geslaagd om alles op een duidelijke manier uit te leggen aan de hand van vele voorbeelden. Zo legt hij bijvoorbeeld het verschijnsel van atomen uit aan de hand van legoblokjes: er zijn er in verschillende vormen en kleuren, maar ze passen toch allemaal perfect in elkaar, ze zijn eeuwig en een bouwwerkje kan gemakkelijk terug uit elkaar gehaald worden zodat er iets nieuws van gemaakt kan worden.
Het was een erg origineel verhaal en het thema werd op een interessante manier benaderd, namelijk door de brieven van de onbekende die Sofie bijna dagelijks in haar brievenbus kreeg. Telkens zij een nieuwe vraag ontving, probeerde ik zelf eerst ook een antwoord te verzinnen en was ik zonder dat ik het zelf vaak besefte met filosofie bezig.
Het enige dat tegenviel was het einde. Dat vond ik wat ver gezocht en heb ik ook enkele malen moeten lezen voordat ik begreep wat er eigenlijk aan de hand was. Voor de rest een echte aanrader!
Didactische verwerking:
De leerkracht zet de vragen die Sofie in het boek krijgt op verschillende grote
papieren. De leerlingen worden in gelijke groepen verdeeld en elke groep krijgt een vraag waar ze samen over moeten nadenken. Op het grote blad kunnen ze brainstormen en kernwoorden noteren. Nadat ze er in de groepen over gepraat hebben, stellen ze hun onderwerp voor aan de hele klas, zeggen ze wat hun bevindingen zijn en komen zo tot een klassikale discussie. Op deze manier maken ze kennis met filosofie zonder dat het echt te zware materie is.