Korte inhoud:
Jochem, een van de hoofdpersonages in het boek, wordt gepest omdat hij ik is en niet voor zichzelf durft op te komen. Niemand doet er iets aan of durft er iets over te zeggen. De grootste pesters zijn Justin, Sanne en Remco, maar eigenlijk doet iedereen mee, zelfs enkele leerkrachten. David is Jochems enige vriend, maar in het openbaar komt hij ook nooit voor hem op. Als na een zoveelste pestpartij Jochem na een schoolfeest niet thuiskomt, wordt het pas echt serieus.
Waar:
Het verhaal speelt zich volgens mij af ergens in Nederland, meestal op school of bij Jochem of David thuis.
Wanneer:
Spijt! is een verhaal dat zich in deze tijd afspeelt.
Hoofdthema:
Waar het in het boek vooral over gaat is pesten en de gevolgen ervan.
Mijn eigen appreciatie:
Ik vond het een heel realistisch boek. Het is vooral hard en confronterend om te weten dat zulke dingen bijna dagelijks gebeuren. Door een boek als dit te lezen zou je toch eens twee keer moeten nadenken voor je een kwetsende opmerking maakt.
Wat ik jammer vind aan het boek is dat ze er een romantisch verhaal van hebben willen maken, waardoor de aandacht van het eigenlijke verhaal wordt weggehaald. Waarschijnlijk heeft Carrie Slee dit gedaan, omdat pesten en zelfmoord wel zware onderwerpen zijn voor kinderen van twaalf jaar. Door de toevoeging van die verhaallijn werd ik op het einde van het boek ook een beetje met een onvoldaan gevoel achtergelaten.
Voor de rest kan ik weinig commentaar geven op Spijt!. Ik vind Slee een zeer goede schrijfster met een schrijfstijl waardoor je het boek in een ruk wilt uitgelezen hebben. Ze kan haar hoofdstukken ook zo laten eindigen dat je wel meteen moet beginnen aan het volgende.
Didactische verwerking:
De leerlingen moeten zelf andere wendingen bedenken die het verloop van het
verhaal doen veranderen. Zo kunnen ze er bijvoorbeeld voor zorgen dat Jochem geen zelfmoord pleegt, dat iemand hem op tijd vindt en hem kan tegenhouden voor hij deze verschrikkelijke daad pleegt, dat David geen koppel wordt met Vera… Laat hen nadenken over hoe een klein detail soms een heel verhaal kan veranderen.
De manier waarop ze dit doen mogen ze zelf verzinnen. Wat ze veranderen moeten ze zo gedetailleerd mogelijk uitschrijven, de gevolgen ervan schetsen ze enkel in grote lijnen.